Wilde hyacint -Scilla non-scripta
Familie Asparagaceae.
Diagnostische kenmerken
Bloemstelen aan de voet met een schutblad en een steelblad, het schutblad ongeveer even lang als de bloemsteel. Schubben van de bol vergroeid. Bloemdekbladen vrij maar tot halverwege buis- of klokvormig samenneigend. Bloemtros meestal aan de top knikkend. Bloemen blauw, roze of wit, al of niet geurend. Helmknoppen meestal roomkleurig, soms blauw.
Hoogte bloeiende plant
0,15-0,50 m.
Bloeitijd
April-mei.
Levensvorm
Geofyt.
Standplaats
Op vochtige, voedselrijke grond in loofbossen, vooral aan de binnenduinrand, ook op buitenplaatsen en in eendenkooien.
Zeldzaamheid en verspreiding
Vrij algemeen in de Duindistricten langs de binnenduinrand; zeldzaam in het Zuidlimburgs district; elders zeldzaam. Ook als tuinplant.
Opmerking
De in Nederland voorkomende planten worden meestal geacht als te zijn ontstaan door bastaardering van Hyacinthoides non-scripta en Hyacinthoideshispanica (Mill.) Rothm. - Spaanse hyacint (FB. 1886), waarvan de laatste waarschijnlijk niet (meer) in zuivere vorm in Nederland voorkomt. Dat geldt o.i. eveneens voor Hyacinthoides non-scripta.
Hoewel men plaatselijk wel enkele planten kan vinden met ogenschijnlijk
'zuivere' kenmerken van 1 van de oudersoorten, lijkt het ons beter om
zulke planten op te vatten als de uiterste vormen van de volkomen
vruchtbare hybridenzwerm van de oorspronkelijke soorten (Hyacinthoides xmassartiana Geerinck
Bron: Soortenbank.nl